Zaburzenia trzymania moczu w ciąży i w okresie poporodowym.

Nietrzymanie moczu w ciąży może zaskoczyć kobietę. Nasila się znacznie w 3 trymestrze, ale może towarzyszyć już od 1 trymestru.

Przyczyny

Popuszczanie - nietrzymanie moczu: wzrasta dobowa objętość moczu – nerki pracują za dwie osoby (a bywa i więcej nowych istnień) – sikamy częściej i więcej… W 3. trymestrze kobiety oddają mocz znacznie częściej, ale w małych porcjach. Związane to jest z uciskiem ciężarnej macicy na pęcherz moczowy – co uruchamia mikcję. U ciężarnych znacznie zwiększa się napór na mięśnie podtrzymujące narządy miednicy mniejszej i zamykające miednicę kostną od dołu – doprowadzając je do znacznego rozciągnięcia co skutkuje nietrzymaniem moczu już na wczesnym etapie ciąży. W końcu ciąży dodatkowo rozciągnięte mięśnie dna miednicy stają się coraz mniej spoiste – następuje ich „uwodnienie” co ułatwia przeciśnięcie się płodu na zewnątrz w akcie porodu. Szwankuje system zaciskania rozciągniętych zwieraczy – robi się mokro! Nie bez znaczenia są gwałtowne i silne ruchy dziecka „atakujące” pęcherz moczowy – podnosząc w nim ciśnienie i zwiększając parcie.

Stabilizująca się po porodzie gospodarka hormonalna oraz powracające do normy rozciągnięte mięśnie dna miednicy sprawiają jednak, że objawy nietrzymania moczu najczęściej ustępują po kilku tygodniach bądź miesiącach.

Postępowanie

  • Potrzeba oddania moczu – realizować natychmiast.
  • Pić tyle samo płynów – nie ograniczać!
  • Zdrowa dieta: stolec zalegający w jelitach także odpowiada za uciskanie pęcherza, dlatego wskazane jest wprowadzenie lekkostrawnej i bogatej w błonnik diety, która pomoże uniknąć zaparć.
  • Dbanie o higienę intymną - nietrzymanie moczu może powodować nie tylko podrażnienia skóry, ale także infekcje - stosowanie ochronnych kremów - wykaz podamy po indywidualnym zgłoszeniu się.
  • Korzystanie ze specjalnych tamponów i/lub pessarów (specjalnie dopasowanych) podpierających opuszczającą się cewkę moczową w trakcie naporu macicy ciężarnej i wysiłku.

Pród, a nietrzymanie moczu

Kobiety po porodzie drogami natury (modny teraz sposób ochrony krocza przed pęknięciem i spychanie główki dziecka ku spojeniu łonowemu – mechaniczne uszkodzenie powięzi podpierająch cewkę moczową) są dużo bardziej narażone na nietrzymanie moczu niż te, które nie rodziły lub rodziły drogą cięcia cesarskiego. Ten rodzaj uszkodzenia dotyczy także kobiet które nie były w ciąży, co świadczy że mechanizm uszkodzenia jest o złożonej etiologii. Spowodowane jest to znacznym rozciągnięciem mięśni i powięzi dna miednicy, które potrzebują czasu na regenerację a nierzadko interwencji medycznej, w tym chirurgicznej, aby dojść do stanu zbliżonego sprzed ciąży. Nietrzymanie moczu w ciąży jak i po jej zakończeniu dotyczy także kobiet rodzących przez cięcie cesarskie (choć statystycznie rzadziej) – tu przyczyną wydaje się być znaczny ciężar płodu (dominują wskazania duży płód czy niewspółmierność płodowo-miednicowa) - skutkuje to bardziej rozciągniętymi strukturami podpierającymi.

Nietrzymanie moczu znacznie częściej występują

  • Wielokrotne porody
  • Poród po terminie
  • Poród z zastosowaniem kroplówki z oksytocyną
  • W otyłości (zwłaszcza brzusznej)
  • Urodzenie dziecka o ciężarze ponad 4 kg
  • W częstszych zaparciach – nawykowe

Podobnie jak w przypadku popuszczania moczu w ciąży, po porodzie można zauważyć objawy odpowiadające tak zwanemu wysiłkowemu nietrzymaniu moczu. To przede wszystkim niekontrolowane oddanie moczu podczas kichania, kaszlu, śmiechu bądź wysiłku fizycznego, na przykład dźwigania. Objawy nietrzymania moczu powinny ustąpić po około trzech miesiącach. W tym czasie zarówno hormony jak i mięśnie dna miednicy wracają do normy. Jeśli jednak popuszczanie moczu nie zmniejsza się, konieczna może być wizyta u lekarza – najlepiej ginekologa bądź urologa, mającego doświadczenie w leczeniu zachowawczym wysiłkowego nietrzymania moczu o komponencie obniżenia narządu rodnego.

Pamiętaj, dobrze dobrany i noszony pessar zdziała cuda!
Źle dobrany nie działa!

Łatwo się zrazić ;-)