To rodzaj nietrzymania moczu występujący nagle, bez żadnych zwiastunów. Pojawia się chęć natychmiastowego oddania moczu, bez możliwości zatrzymania utraty.

Mechanizm jest złożony. Kojarzony z obniżeniem narządu rodnego, zaburzeniem funkcji regulacji neurogennej pęcherza, ciałem obcym w bezpośredniej bliskości pęcherza i/lub cewki moczowej, nieprawidłowym rozrostem tkanek sąsiadujących – guz, nowotwór, a także polipami, zmianami wewnątrz pęcherza moczowego.

Diagnostyka polega na zebraniu bardzo dokładnego wywiadu co do sytuacji w których zdarza się nietrzymanie i badaniu przez lekarza zorientowanego w tym schorzeniu. Stosuje się nawet próbne leczenie farmakologiczne, które w pewnych sytuacjach można traktować jako diagnostyczne.

Jeżeli leki nie dadzą efektu to wyklucza się ten rodzaj nieprawidłowości. Generalnie ten rodzaj nietrzymania jest wielkim wyzwaniem dla lekarza. Niestety zdarza się, że kontakt z lekarzem niezajmującym się na co dzień tym problemem kończy się zablokowaniem pacjentki, które może trwać wiele lat.

Pozostaje wtedy stosowanie podpasek, grubych podkładów, a nawet pampersów.

Konsekwencje są znane: depresja, brak pewności siebie, pozostawanie w domu, izolowanie się od ludzi, olbrzymie problemy higieniczne…